Opłata za przyłączenie do sieci energetycznej a wartość początkowa budynku

Uiściliśmy opłatę za przyłączenie do sieci energetycznej. Czy zwiększy ona wartość początkową budynku?

Opłata za przyłączenie do sieci energetycznej nie zwiększy wartości początkowej budynku. Wydatek ten, co do zasady, należy zaliczyć do kosztów w momencie poniesienia.

Kwestię ponoszenia kosztów związanych z budową sieci i wykonaniem przyłączy ciepłowniczych, gazowych, elektrycznych regulują przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.). Na podstawie tych przepisów, przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o takie przyłączenie, na zasadzie równoprawnego traktowania, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru (art. 7 ust. 1 Prawa energetycznego). Przedsiębiorstwa energetyczne mają ponadto obowiązek zapewnienia realizacji i finansowania budowy i rozbudowy sieci, w tym na potrzeby przyłączania podmiotów ubiegających się o przyłączenie.

W art. 7 ust. 8 ww. ustawy określono zasady ustalania opłat za przyłączenie do sieci, które nakładane są przez przedsiębiorstwo energetyczne na podmiot przyłączany. Opłata za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej jest związana z rozbudową sieci przez przedsiębiorstwo energetyczne, co oznacza że elementy infrastruktury elektroenergetycznej wytworzone przez przedsiębiorstwo energetyczne stanowić będą środek trwały w przedsiębiorstwie energetycznym lub będą ulepszeniem środków trwałych przedsiębiorstwa energetycznego.

Poniesienie opłaty przyłączeniowej dotyczącej przyłącza należącego do środków trwałych przedsiębiorstwa energetycznego, nie powinno się mieścić w katalogu kosztów zwiększających wartość początkową środka trwałego podmiotu przyłączanego. Zatem kwotę opłaty przyłączeniowej należy odnieść bezpośrednio w koszty w momencie jej zapłaty. Z uwagi na fakt, iż nie jest to jednak wydatek związany z działalnością operacyjną jednostki - naszym zdaniem - można go odnieść w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych, zapisem:

- Wn konto 76-1 "Pozostałe koszty operacyjne",
- Ma konto 13-0 "Rachunek bieżący".

Analogicznie należy postąpić dla celów podatkowych. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w orzecznictwie krajowych sądów administracyjnych oraz w interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów. Przykładowo, w wyroku z 13 listopada 2009 r. (sygn. akt II FSK 967/08) Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że na wartość początkową środka trwałego mogą składać się jedynie wydatki, które zostały poniesione w celu jego wytworzenia i nie dotyczą kolejnego etapu związanego z używaniem środka trwałego (zgodnie z przeznaczeniem) w działalności gospodarczej. Przyjmuje się bowiem, iż proces inwestycyjny kończy się wraz wytworzeniem środka trwałego zgodnie z warunkami techniczno-budowlanymi przewidzianymi w przepisach Prawa budowlanego. W konsekwencji sąd przyjął, iż podpisanie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym o przyłączenie do sieci rozpoczyna kolejny etap związany z użytkowaniem środka trwałego w działalności gospodarczej, zaś uiszczenie opłaty z tytułu przyłączenia do sieci, stanowi warunek otrzymania energii, a nie zakończenia inwestycji. Tak więc wydatki te, co do zasady, należy zaliczyć do bezpośrednich kosztów ogólnych uzyskania przychodów, w momencie ich poniesienia.

Powyższy pogląd prezentowany jest również w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 20 września 2012 r., nr IPTPB3/423-234/12-2/KJ i Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 listopada 2012 r., nr IPPB5/423-745/12-2/IŚ.